فلج مغزی با اختلالات حرکت همراه است .سفتی، انقباض،تشنج،حرکات تکراری،لرزش غیر ارادی و نا هماهنگیهای عضلانی از جمله عوارض حرکتی فلجهای گوناگون مغزی است .
بیشتر برنامه های موسیقی درمانی افراد فلج مغزی برای کنترل و تعادل حرکات آنهاست.حرکات موزیکال و فعالیتهای ریتمیک ، کنترل حرکات آنها را تقویت می کند.
طبل
نواختن سازهای مضرابی مانند طبل و دایره زنگی به حرکات آنها نظم بیشتری می دهد .
دایره زنگی
این افراد به علت انقباض های عضلانی و اختلال حرکتی معمولا هیجان زیاد و متراکمی را در خود حس می کنند که فعالیتهای موزیکال،آواز خواندن و نواختن ساز در تخلیه این تنشها بسیار موثر است.
افرادی که دچار انقباض و گرفتگی عضلانی هستند و عضلات سفت و منقبضی در حرکات دارند با موسیقی هیجانی تحریک بیشتری می یابند اما افراد دچار حرکات غیر ارادی (آتاتوز) با موسیقی ملایم و آرام بخش بهتر تمرین کرده ،کنترل بیشتری به دست می آورند.
بعضی از فلجهای مغزی به هر دوی این تمها (مهیج و آرام بخش) پاسخ مناسب می دهند.
آواز خواندن برای افراد فلج مغزی که مشکل تکلمی دارند محرک قوی است . اگرچه انجام کار گروهی برای افراد فلج مغزی تا حدودی مشکل است اما طراحی آن در اجراهای ساده به اشکال فراوانی را تجربه می کنند. از آنجایی که کودکان فلج مغزی در کنترل حرکات خود شکست زیادی را تجربه می کنند معمولا نسبت به حرکات خود نگران و بدگمان هستند. فعالیتهای حرکتی موزیکال تا حد زیادی نگرانی و تنش آنها را کاهش می دهد و تجربیات مثبتی که در تلاشهای لذت بخش خود در هنگام نواختن و انجام حرکات موزیکال بدست می آورند آنها را امیدوار تر می سازد.
ارتباط با کودکان یا افراد بزرگسال فلج مغزی که آشنایی با موسیقی ندارند را می توان با شنیدن موسیقی و نواختن ریتم آغاز کرد و به تدریج کوشش شود که با انجام تمرینهای ریتمیک کنترل حرکات و تکانشهای حرکتی آنها تقویت گردد به طوری که بتوانند با ریتمها و سرعتهای متفاوت حرکات بدنی خود را هماهنگ سازند .
در ساختن الگوهای ریتمیک می توان از پاسخهای خودکار آنها به موسیقی استفاده کرد. افراد فج مغزی که مشکل آنها در کنترل خود در هماهنگی حرکات است با نواختن ساز و حرکات ریتمیکی که هماهنگی چشم و دست و نیز چشم و پا را تقویت کند به کنترل حرکتی خود کمک می کنند.
برای نواختن زیلفونها ، فلوت و یا ارگ لازم است از چشم و دست به طور هماهنگ استفاده کنند و حرکات خود را کنترل نمایند و با تمرین مکرر می توانند هماهنگی و کنترل اعضای بدن را افزایش دهند
(فلوت)
بعضی سازها (مانند فلوت یا سازهای کوبی) در حالت خوابیده هم قابل استفاده اند.
افراد فلج مغزی که قادر به ایستادن و نشستن نیستند می توانند از این سازها استفاده کنند .صدای فلوت برای این افراد که غالبا مشکل تکلم دارند لذت بخش و مشوق است.
آنها که قادر به تکلم نیستند با به صدا در آوردن فلوت و مشاهده تاثیر آن بر جرکات زبان و لب خود تشویق به تمرین می شوند.
سنتور(یکی از انواع سازهای کوبی)
نواختن سازهای سیمی مانند گیتار و گرفتن پرده ها ،نوسان و مالش های سیمها به منظور تولید صدای درست به کنترل حرکتی این افراد کمک می کنند. این افراد (فلج مغزی) با خواندن آواز آرامش می یابند چرا که خواندن فشار عضلات دستها و لبها را کاهش می دهد .
در هنگام خواندن کوشش می کنند تا از واژه هایی که نمی توانند تلفظ کنند استفاده نمایند.
از طرفی خواندن به ابزار هیجان و احساس طبیعی و ارتجالی آنها می انجامد و از فشار درونی حاصل از اختلال حرکتی آنها کاسته می شود.
گیتار
پاسخ با نقل قول
gol
