بيشتر افراد نابینادر زمينة حركت، ارتباط عاطفي و اجتماعي دچار مشكلاتي هستند كه موسيقي به حل مشكلات آنها كمك مؤثري مي كند.
برنامه هاي موسيقي درماني كمبودهاي حاصل از نابينايي آنها را به اشكال گوناگون جبران مي كند. تمرينها و حركات موزيكال كودكان نابينا را به حركت و جستجو در محيط و يافتن منابع صدا در آن
تشويق مي كنند. حركات موزيكال تصور آنها را از بدن خود – كه لازمه حركت موفقيت آميز در فضاست تقويت ميكنند و آنها را به واقعيت و عينيت محيط نزديك تر مي سازند. برنامه هاي موسيقي كه براي تشخيص اصوات، پي بردن به تفاوتهاي آنها و شناسايي صداي كليدها و تيغه هاي ساز درنظر گرفته شده، به درك شنوايي و هوشياري ذهني نابينايان كمك ميكنند، به طوري كه بعد از مدتي آنها مي توانند تيغه هاي به هم ريخته بلز را برحسب زير و بمي مرتب كرده تفاوت صداي نت هاي سازها را تشخيص دهند و با هم مقايسه كنند.
موزيك تراپيست با استفاده از سازها گوش و حس لامسه آنها را پرورش مي دهد تامحركهاي شنوايي را سريع تر درك كنند. نابينايان مي توانند با آموختن نتهاي موسيقي با خط بريل، آهنگها رابخوانند ، بنوازند و در مراحل پيشرفته آهنگ بنويسند. آنها مي توانند با يك دست ساز بزنند وبا دست ديگر نت خواني كنند.
نت خواني به آنها كمك مي كند كه كمتر به حافظه و مربي وابسته باشند و در تنهايي نيز بتوانند از افكار و تصورات موسيقي خود استفاده كرده آن راتوسعه دهند، و تا حد يك موسيقيدان حرفه اي پيش روند.
افراد نيمه بينا سازهايي را كه با نشانه ها و علائم رنگي مشخص شده اند به راحتي مي نوازند.افراد نابينا سازهايي را كه روش انگشت گذاري ساده اي دارند (مانند ارگ، پيانو) از طريق لمس كردن، و سازهاي بادي وزهی مانند فلوت و ویلون) را كه با بدن و گوش آنها ارتباط نزديك تري دارند بهروش حسي مي نوازند. در آموزش موسيقي به نابينا مي توان از ضبط صوت استفاده كرد. تمرينها را روي نواري ضبط كرد تا آنها را در منزل نيز گوش دهند و تمرين كنند.
نواختن ساز احساس ارزش شخصي و آرامش فوق العاده اي به آنها مي بخشد.
شنيدن موسيقي، آواز خواندن و نواختن احساس افراد را بر مي انگيزد و كمك مي كند كه آنها خود را از فشار تنهايي و نگرانيها و اشتغالات ذهني دور سازند، موسيقي تخيل و انرژي آنها را به سوي هدف ديگري معطوف مي دارد. خواندن گروهي از فعاليتهاي اركستري جلسات موسيقي درماني براي افراد نابينا منبع رضايت شخصي است و آنها را با دنياي دوستي و روابط اجتماعي آشنا مي سازد.
نابينايان در فراگيري ساز پشتكار و علاقة فوق العاده اي دارند كه يكي از دلايل عمدة آن، همدمي با ساز و آرامبخشي آن است. نواختن ساز اثر بارزي در تخلية هيجاني آنها دارد، و هرازگاهي نغمه هايي را با آن مي نوازد از روان نژندي فاصله گرفته است.