در رفتگی لگن چیست

[montazer65]

در رفتگی لگن چیست
نویسنده: دکتر مهرداد منصوری "متخصص ارتوپدی"


در رفتگی لگن به معنای خارج شدن سر استخوان ران از حفره استابولوم است. در رفتگی لگن تغییرات اساسی در بیومکانیک مفصل ران ایجاد کرده و راه رفتن فرد را دچار مشکل جدی میکند
مفصل ران از کنار هم قرار گرفتن دو استخوان تشکیل میشود. در بالا حفره استابولوم که جزئی از استخوان لگن خاصره است و در پایین سر استخوان ران که در داخل حفره استابولوم قرار گرفته است. سر استخوان ران بالاترین قسمت استخوان ران است که به شکل یک کره است. حفره استابولوم هم به شکل یک کاسه گود است.
قرار گرفتن سر گرد و کروی استخوان ران در درون حفره گود استابولوم پایداری ذاتی این مفصل را تامین میکند. با این حال کپسول مفصلی و رباط های بسیار محکمی که در اطراف مفصل ران قرار گرفته اند موجب افزایش این پایداری شده و احتمال در رفتگی این مفصل را کم میکنند. با وجود پایداری خوب مفصل ران باز هم در بعضی موارد این مفصل دچار دررفتگی میشود. مهمترین علل دررفتگی مفصل ران که به مفصل لگن هم معروف است عبارتند از

ضربه
ضربات بسیار شدید مانند تصادف اتومبیل و یا سقوط از ارتفاع میتواند موجب پاره شده کپسول مفصلی و رباط های اطراف مفصل و در رفتگی آن شود. همراه با این دررفتگی ممکن است شکستگی حفره استابولوم هم ایجاد شود. در حین در رفتگی ممکن است رگ های خونی سر استخوان ران تحت فشار قرار گرفته و مسدود شوند. این وضعیت میتواند منجر به نرسیدن خون به سر استخوان ران و نکروز و سیاه شدن آن شود. در رفتگی لگن باید به فوریت و بصورت اورژانس جااندازی شود. تاخیر در جااندازی ممکن است احتمال بروز نکروز یا سیاه شدن سر استخوان ران را افزایش دهد.

مادرزادی
گاهی اوقات در رفتگی لگن بصورت مادرزادی و از بدو تولد وجود دارد. در رفتگی مادرزادی سر استخوان ران بیماری است که اگر زود تشخیص داده شود میتواند به راحتی درمان شود و در صورت تاخیر در تشخیص و درمان عوارض و معلولیت های جدی برای بیمار بوجود آورد که تا آخر عمر با وی خواهد بود. در رفتگی مادرزادی لگن معمولا به علت تشکیل ناقص حفره استابولوم ایجاد میشود.
در زمان جنینی ممکن است این حفره گودی و شیب کافی را نداشته باشد و نتواند سر استخوان ران به به درستی در خود جای دهد. سر استخوان ران از حفره استابولوم خارج شده و در بیرون آن باقی میماند. گاهی اوقات این جابجایی مادرزادی سر استخوان ران بصورت دررفتگی کامل نبوده و به آن نیمه دررفتگی میگویند. در این موارد سر استخوان ران در جای درست خود در حفره استابولوم نبوده و کمی به بیرون و بالا جابجا میشود. این بیماران در صورت عدم تشخیص و درمان به موقع در سنین 40-20 سالگی دچار آرتروز و ساییدگی لگن میشوند و تعداد زیادی از آنها نیار به تعویض مفصل لگن پیدا خواهند کرد.

عفونت مفصل
در عفونت مفصل ران حجم مایع مفصلی بشدت افزایش میاید. این افزایش حجم میتواند موجب افزایش فشار داخل مفصل و اتساع آن شود و بدنبال آن مفصل ران میتواند دچار دررفتگی شود. عفونت های مفصلی جزو اورژانس های اورتوپدی بوده و باید بسرعت درمان شوند.

بیماری های عصبی و عضلانی
بعضی بیماری های اعصاب مرکزی و یا محیطی میتوانند موجب فلج بعضی عضلات ناحیه لگن شوند. تعدادی از بیماری های عضلانی هم میتوانند این مشکل را بوجود آورند. این وضعیت میتواند موجب عدم تعادل و عدم هماهنگی در قدرت عضلات اطراف مفصل ران و لگن شود. در این حالت بر اثر نیروهای نامتقارنی که به مفصل ران وارد میشود ممکن است در رفتگی در مفصل ایجاد شود. این وضعیت بیشتر در کودکان دیده میشود.

در رفتگی مفصل مصنوعی لگن
یکی از عوارض عمل جراحی تعویض مفصل لگن دررفتگی مفصل مصنوعی است. این در رفتگی نیاز به جااندازی و در بعضی موارد نیاز به عمل جراحی جهت تعویض مفصل مصنوعی دارد.

[هرو]

ممنون از مطلب مفیدی که گذاشتین البته ی نوع خیلی نادر از دررفتگی وجود داره به نام نوع هانش که منم مبتلا به همونم و به تب بین مفاصل هم مشهوره و معمولا به خاطر عفونتی که در دوران شیر خوارگی در مفصل بوجود میاد جلوی رشد سر استخوانهای ران رو میگیره
درمان معمولی که بری هر دو نوع معمولی و هانش هست جاگذاری مفصل مصنوعیه البته پزشکان توصیه میکنن تا وقتی بیمار دچار دردهای شدید نشده تن به این درمان نده چون مصرف داروهای بعد از عمل برای کاهش قدرت دفاعی سیستم ایمنی به کبد و کلیه آسیب میزنه
جالبه که این بیماری در دختران خیلی شایع تره تا پسرها و علتش هم تا اونجایی که من میدونم نامعلومه.

[montazer65]

در رفتگی مادرزادی لگن در ناحیه مفصل ران در بچه ها چگونه ایجاد میشود

نویسنده: دکتر مهرداد منصوری "متخصص ارتوپدی"

در رفتگی مادرزادی لگن در ناحیه مفصل ران که نام کامل آن ( Developmental Dysplasia of the Hip ( DDH است جزو بیماریهای مادرزادی است و در آن سر استخوان ران به درستی در داخل حفره استابولوم لگن قرار نگرفته است.
شدت در رفتگی مادرزادی لگن در ناحیه مفصل ران در افراد مختلف متفاوت است. در اکثر این افراد حفره استابولوم در دوران جنینی به درستی تشکیل نشده و شکل و یا عمق کافی را نداشته و نمیتواند سر استخوان ران را در خود نگه داری کند. در بعضی از افراد سر استخوان ران در بدو تولد کاملا خارج از حفره استابولوم است که به آن دررفتگی مادرزادی سر ران استخوان هم میگویند. در بعضی دیگر سر ران در حفره استابولوم هست ولی ناپایدار بوده و به آسانی از آن خارج و به آن داخل میشود. در بعضی از افراد هم لقی و ناپایداری مفصل ران با رشد بچه بیشتر میشود.
تمام نوزادان بلافاصله بعد از تولد باید توسط پزشک از لحاظ وجود این بیماری معاینه شوند و در صورت لزوم از روش های تصویر برداری مثل سونوگرافی یا رادیوگرافی برای بررسی بیشتر استفاده میشود.

علل دررفتگی مادرزادی لگن
علت این بیماری به درستی شناخته شده نیست. بعضی از محققین معتقدند در بعضی از جنین ها حفره استابولوم به درستی تشکیل نشده و عمق کافی برای نگه داشتن سر استخوان ران در درون خود را ندارد. بعضی دیگر هم عقیده دارند که شلی کپسول مفصل ران علت بروز این بیماری است.
در رفتگی مادرزادی لگن در بعضی خانواده ها بیشتر است. به نظر میرسد در جوامعی که نوزاد را قنداق میکنند شیوع این بیماری بیشتر بوده و در مناطقی که مادر بچه را در پشت کمر یا جلوی شکم خود آویزان میکند این بیماری شیوع کمتری دارد. این اختلاف احتمالا به علت نزدیک بودن و دور بودن ران های بچه در دو نوع متفاوت بستن و حمل کردن وی است.



در رفتگی مادرزادی لگن بیشتر مفصل ران چپ را گرفتار میکند. بیشتر در دختر ها دیده میشود (شیوع دررفتگی مادرزادی مفصل ران در دختران 9 برابر پسران است) و در نوزادانی که در شکم مادر در وضعیت برعکس معمول قرار گرفته اند (سر به طرف بالا و پا به پایین) بیشتر است. بیماری در نیمی از موارد دو طرفه است.
دررفتگی مادرزادی مفصل ران در موارد زیر هم بیشتر دیده میشود
فرزندان اول خانواده
نژاد سفید
وجود ناهنجاری های مادرزادی دیگر مانند تورتیکولی و یا پا چنبری (کلاب فوت)
وقتی سر استخوان ران نوزاد مدتی در خارج از حفره استابولوم میماند هم رشد سر و هم رشد حفره استابولوم دچار اختلال میشود. حفره استابولوم کوچک باقی میماند و عمق کافی هم پیدا نمیکند. سر استخوان ران هم کوچک مانده و خوب رشد نمیکند. گردن استخوان ران نازک مانده و تنه استخوان ران هم لاغر و کم قطر میشود.
این تغییرات نشان میدهند که رشد استخوان ها وقتی سیر طبیعی خود را طی میکند که آنها به درستی در کنار هم قرار داشته باشند. در کنار هم بودن است که رشد و تکامل مناسب را تضمین میکند.
تغییرات دیگری هم بتدریج در اندام کودک بوجود میاید. کپسول مفصل ران این بچه ها کلفت و ضخیم شده و عضلات اطراف مفصل ران بخصوص عضلات ادکتور (نزدیک کننده ران) و عضله ایلیوپسواس کوتاه میشوند. هر چه مدت زمان بیشتری از تولد نوزاد بگذرد و درمان به تاخیر بیفتد این تغییرات بیشتر شده و درمان بچه را مشکل تر میکند.


در هر دو رادیوگرافی بالا دررفتگی مفصل ران دیده میشود. مشاهده میشود که سر کروی شکل استخوان ران در داخل حفره استابولوم قرار ندارد

در صورتی که بیماری زود تشخیص داده شده و سر استخوان ران در درون حفره استابولوم گذاشته شود رشد استخوان ها در دو طرف مفصل سیر طبیعی خود را باز یافته و در بسیاری اوقات عقب ماندگی خود را جبران میکنند ولی در صورتی که سر استخوان ران در بیرون استابولوم بماند هر چه سن بچه بیشتر میشود عقب ماندگی رشد مفصل و تغییر شکل آن بیشتر میشود.
این امر نشان میدهد که تشخیص ای بیماری و درمان آن هر چه زودتر باید شروع شود.

[مسافر تنهایی]

ممنونم مدتی بود که دنبال این موضوع می گشتم ولی فراموش می کردم من مبتلا به بیماری درفتگی شدید از بچگی هستم چند وقت پیش تصادف شدیدی داشتم یک طرف پایم ورم شدیدی کرد با خواندن مطالب بالا فهمیدم احتمال پارگی رگ در لگن وجود داشته است

[taraneh]

مرسب ازمطلب اموزندتون من هم مبتلابه دررفتگی لگن مادرزادی دوطرفه هستم استفاده کردم

[montazer65]

مرسب ازمطلب اموزندتون من هم مبتلابه دررفتگی لگن مادرزادی دوطرفه هستم استفاده کردم

منم مشکل درفتگی لگن مادر زادی دوطرفه خفیف دارم البته این موضوع رو یه چند سالی هست فهمیدم همیشه خیال می کردم موقع به دنیا اومدن چون در شرایط سختی به دنیا اومدم چنین مشکلی پیداکردم !!

ممنونم مدتی بود که دنبال این موضوع می گشتم ولی فراموش می کردم من مبتلا به بیماری درفتگی شدید از بچگی هستم چند وقت پیش تصادف شدیدی داشتم یک طرف پایم ورم شدیدی کرد با خواندن مطالب بالا فهمیدم احتمال پارگی رگ در لگن وجود داشته است

10 سال پیش تصادف کردم و حدود یه هفته درد و کفتگی ناحیه لگن داشتم طوری که خیال می کردم دوباره لگنم در رفته که خدا رو شکر مشکل خاصی نبود و به خیر گذشت

راستش برای خود من خیلی جالب بود چون هیچ وقت درست و حسابی درمورد مشکلی که دارم اطلاعاتی نداشتم

حالا بعد از مدتها یه نگرانی سراغم اومده چون آخرین باری که پیش دکتر اورتوپدی رفتم از ساییدگی در سنین بالا صحبت می کردو جراحی ......
و از طرفی افرادی رو میشناسم جراحی کردن و راضی نیستن !

آقای مسافر تنهای و taraneh خانوم و دوستانی که چنین مشکلی دارن شما جراحی هم داشتین ؟
ممنون میشم از تجربیاتتون استفاده کنم

[مسافر تنهایی]

منم مشکل درفتگی لگن مادر زادی دوطرفه خفیف دارم البته این موضوع رو یه چند سالی هست فهمیدم همیشه خیال می کردم موقع به دنیا اومدن چون در شرایط سختی به دنیا اومدم چنین مشکلی پیداکردم !!



10 سال پیش تصادف کردم و حدود یه هفته درد و کفتگی ناحیه لگن داشتم طوری که خیال می کردم دوباره لگنم در رفته که خدا رو شکر مشکل خاصی نبود و به خیر گذشت

راستش برای خود من خیلی جالب بود چون هیچ وقت درست و حسابی درمورد مشکلی که دارم اطلاعاتی نداشتم

حالا بعد از مدتها یه نگرانی سراغم اومده چون آخرین باری که پیش دکتر اورتوپدی رفتم از ساییدگی در سنین بالا صحبت می کردو جراحی ......
و از طرفی افرادی رو میشناسم جراحی کردن و راضی نیستن !

آقای مسافر تنهای و taraneh خانوم و دوستانی که چنین مشکلی دارن شما جراحی هم داشتین ؟
ممنون میشم از تجربیاتتون استفاده کنم

اول سلام
بعدش من اسمم کوروش هستش البته مستعار می باشد . من تا شهریور امسال که یک ادم ........که با زانتیا از پشت بهم نزده بود هیچ مشکلی نداشتم ولی این ادم به خاطر انکه حواسش به دختر و پسر رو موتور بود که داشتند دعوا می کردند(پلیس میگه عدم توجه به جلو)منو که توقف کرده بودم که ترافیک باز بشه به جلو پرتاپ کرد از اون شب به بعد یک طرف لگنم بالا قرار می گیرد به قول خودمون ورم کرده است
بچگی که بدنیا اومده بودم میخواستند عملم کنند دکترا موافق نکردند گفتند کوچک هستش بزار بزرگ بشه بزرگ که شدم دکتر بهم گفت من از پول بدم نمیاد ولی تو الان داری راه میری می شینی پا میشی چرا عملت کنم که تا شش ماه فقط باید با واکر راه بری بعدددددددشم معلوم نیست مثل الانت بشی
منم عمل نکردنم
البته اینم بگم من یکی از معجزات خدا هستم که می تونم راه برم بشینم .............
خدا ازت ممنونم

[taraneh]

آقای مسافر تنهای و taraneh خانوم و دوستانی که چنین مشکلی دارن شما جراحی هم داشتین ؟
ممنون میشم از تجربیاتتون استفاده کنم

من دوبارجراحی لگن داشتم اولیش یه جراحی اشتباه وناموفق بود ولی دومیش خداروشکر خوب بود وتاحدزیادی موفقیت امیز

[montazer65]

نویسنده: دکتر مهرداد منصوری "متخصص ارتوپدی"

بیماری که به دررفتگی مادرزادی لگن معروف است در واقع به علت دررفتگی مادرزادی مفصل ران بوجود میاید. در رفتگی مادرزادی مفصل ران در بالغین در واقع باقی ماندن دررفتگی مفصل در زمان کودکی است.
مفصل بین استخوان ران و لگن خاصره را مفصل ران یا مفصل هیپ Hip joint مینامند. این مفصل از قرار گرفتن سر استخوان ران در درون حفره استابولوم که جزئی از لگن است تشکیل شده است. به عللی که دقیقا مشخص نیست در بعضی بچه ها در دوران جنینی این مفصل به درستی تشکیل نشده و سر استخوان ران در درون حفره استابولوم قرار نمیگیرد. پس این بیماری در بدو تولد وجود داشته و نوزاد با آن متولد میشود. اصل طلایی در درمان این بیماری درمان هرچه زودتر آن است.


درمان دررفتگی مادرزادی در سنین پایین چگونه است
هر چه درمان این بیماری زودتر شروع شود با روش های ساده تری میتوان آنرا معالجه کرد. هر چه درمان این بیماری زودتر شروع شود نتیجه درمان بهتر است و هرچه درمان زودتر شروع شود عوارض بعدی بیماری کمتر است. بهترین موقع شروع درمان این بیماری در بدو تولد و در اطاق زایمان است. پس میبینیم که بهترین تدبیر برای درمان زود هنگام این بیماری کشف زودرس آن است. برای کشف زودرس این بیماری لگن تمام بچه ها باید در بدو تولد به توسط پزشک معاینه شود. در صورت شک پزشک به این بیماری، از لگن نوزاد سونوگرافی به عمل میاید تا در صورت وجود دررفتگی، کشف شود.

درمان این بیماری در دوران نوزادی بستن کمربند خاصی به نام پاولیک هارنس Pavlik harness به کمر و پاهای نوزاد است. با چند ماه بسته بودن این کمربند بیماری معالجه میشود. اگر درمان بیماری پس از شش ماهگی شروع شود معالجه بصورت جااندازی بسته و گچ گیری خواهد بود. در سنین بالاتر مثلا بعد از یکسالگی جااندازی ممکن است نیاز به عمل جراحی داشته باشد و در سنین بازهم بالاتر ممکن است نیاز به عمل جراحی استخوانی پیدا شود.

میدانیم حفره استابولوم بصورت یک کاسه عمیق است که سر استخوان ران در درون آن قرار گرفته است. رشد متناسب این کاسه مستلزم بودن سر استخوان ران در داخل آن است. اگر بعد از تولد، سر استخوان ران به درستی در درون حفره استابولوم قرار نداشته باشد رشد و تکامل حفره با مشکل روبرو میشود. حفره گودی کافی را پیدا نمیکند و بجای یک کاسه بصورت یک بشقاب درمیاید که نمیتواند سر استخوان ران را بخوبی در درون خود حفظ کند. همچنین این بشقاب به درستی در بالای سر استخوان ران قرار نگرفته و بیشتر در کنار آن میایستد و به همین خاطر بعد از اینکه بچه شروع به راه رفتن کرد حفره استابولوم به درستی در بالای سر استخوان ران آن را حفاظت نمیکند. در بچه هاییکه درمان آنها با تاخیر شروع میشود نیاز به استئوتومی وجود دارد.

استئوتومی نوعی عمل جراحی است که در آن پزشک جراح، استخوان های اطراف حفره استابولوم را میشکند و وضعیت حفره را طوری تغییر میدهد تا بهتر بتواند در بالای سر استخوان ران قرار گیرد. این عمل جراحی هر چه دیرتر انجام شود نتایج کمتر مطلوبی را بدست میدهد. بعد از سنین مدرسه دیگر نمیتوان انتظار داشت که با عمل جراحی بتوان مفصل ران مناسبی را برای بچه بوجود آورد. در رفتگی مفصل لگن یا ران البته شدت های متفاوتی دارد. گاهی اوقات دررفتگی کامل نبوده و بصورت نبمه دررفتگی است. گاهی حتی بیماری از این هم خفیف تر است یعنی بچه حتی نیمه دررفتگی هم ندارد ولی در سنین بالاتر حفره استابولوم به خوبی تشکیل نمیشود.


در رفتگی مادرزادی لگن در سنین بعد از بلوغ چیست

بسیاری از افراد در سنین بزرگسالی یعنی بعد از بلوغ جهت درمان دررفتگی مادرزادی لگن مراجعه میکنند. در این موارد گرچه نمیتوان انتظار نتایج عالی را از درمان داشت ولی میتوان تا حدود زیادی به بیمار کمک کرد تا زندگی راحت تری داشته باشد.
این بیماران معمولا به سه علت به پزشک مراجعه میکنند. درد، لنگش و محدودیت حرکت مفصل ران

پزشک ابتدا بیمار را معاینه کرده و سپس از ناحیه لگن رادیوگرافی ساده ای را به عمل میاورد. بسته به اینکه در رادیوگرافی لگن چه مشکلاتی دیده شود درمان متفاوت است. این بیماران را میتوان بطور کلی به سه دسته تقسیم کرد.

دیسپلازی مفصل ران بدون ساییدگی
دیسپلازی مفصل ران همراه با ساییدگی
در رفتگی کامل مفصل ران
---------------------------------------------------------------------------------------------------------

دیسپلازی مفصل ران بدون ساییدگی
در بعضی بیماران دررفتگی مفصل ران کامل نیست. این در واقع نوعی نیمه دررفتگی است که به علت تشکیل ناکامل حفره استابولوم ایجاد شده است.

در این بیماران تغییرات دیده شده در رادیوگرافی لگن بسیار خفیف است. در این مواد سر استخوان ران در درون حفره استابولوم قرار دارد ولی اولا عمق حفره استابولوم کم بوده و ثانیا حفره کاملا در بالای سر فمور قرار نگرفته است. به این وضعیت دیسپلازی مفصل ران Hip dysplasia میگویند. این بیماران معمولا در سنین 40-20 سالگی هستند. اگر این وضعیت مدت زیادی طول بکشد به علت اینکه تماس سر استخوان ران و حفره استابولوم به درستی انجام نشده است، توزیع نیروهای درون مفصل هماهنگ نبوده و بعد از مدتی مفصل دچار آرتروز میشود.

دیسپلازی مفصل راندر سمت راست بدون ایجاد آرتروز


استئوتومی گنز برای درمان دیسپلازی استابولوم طرف راست


اگر بیمار قبل از شروع آرتروز مراجعه کند درمان وی انجام عمل جراحی استئوتومی استابولوم است. بهترین نوع استئوتومی که برای این وضعیت انجام میشود استئوتومی گنز Ganz osteotomy است. در این عمل جراحی دورتادور حفره استابولوم شکسته شده و سپس کل حفره چرخانده شده و در وضعیت مناسب تری در بالای سر حفره استابولوم قرار میگیرد. این عمل جراحی توزیع نیروها در درون حفره را بهبود میدهد.
هدف از انجام این درمان دو چیز است

با انجام این عمل جراحی درد بیمار تا حدود زیادی از بین میرود
احتمال ایجاد استئوآرتریت یا ساییدگی در آینده در مفصل هیپ کم میشود

ادامـــــــــــــــــــــ ـه دارد.....

[montazer65]

نویسنده: دکتر مهرداد منصوری "متخصص ارتوپدی"

در بیمارانی که دچار نیمه دررفتگی مفصل ران هستند و دیسپلازی مفصل ران دارند گاهی اوقات مراجعه بیمار دیر هنگام است و بیماری آنقدر ادامه داشته که آرتروز در مفصل هیپ ایجاد شده است. گاهی هم کاسه چنان کم عمق تشکیل شده که آرتروز خیلی زود ایجاد میشود و فرصت استئوتومی را از پزشک و بیمار میگیرد.

آرتروز موجب درد و محدودیت حرکتی و لنگش در مفصل میشود و همچنین اندام طرف مبتلا کوتاه تر از اندام سالم میشود. در این بیماران تنها راه درمان، انجام عمل جراحی تعویض مفصل لگن است. سوال مهم اینست که آیا تمام بیمارانی که بدنبال دیسپلازی هیپ دچار تخریب و ساییدگی مفصل ران یا به اصطلاح آرتروز این مفصل شده اند نیاز به تعویض مفصل ران دارند. مسلما خیر.

تعویض مفصل ران برای درمان دیسپلازی مفصل ران که منجر به آرتروز شده است

هدف از انجام عمل جراحی تعویض مفصل ران از بین بردن درد بیمار است. هنر این عمل جراحی در همین مبارزه با درد است. البته جراحی تعویض مفصل لگن میتواند تا حدودی کوتاهی اندام تحتانی را که در دیسپلازی بوجود آمده جبران کند ولی ممکن است نتواند کوتاهی را بطور کامل برطرف کند. این عمل جراحی میتواند محدودیت حرکتی را که در اثر آرتروز ایجاد شده کم کند ولی ممکن است نتواند آنرا بطور کامل برطرف کند. این عمل جراحی همچنین میتواند لنگش بیمار را تا حدودی مرتفع کند ولی نه بطور کامل.


علت لنگش این بیماران متعدد است. احساس درد در لگن در لنگش موثر است، که با عمل جراحی بهبود میابد. کوتاهی اندام در لنگش موثر است که با عمل جراحی تا حدودی بهبود میابد. در این بیماران عضلات لگن ضعیف هستند و این ضعف میتواند برای بیمار لنگش ایجاد کند. متاسفانه عمل جراحی تعویض مفصل تاثیری بر روی قدرت عضلات لگن ندارد. پس میتوان بطور کلی گفت عمل جراحی تعویض مفصل ران میتواند لنگش را تا حدودی مرتفع کند.

خوب اگر عمل جراحی این همه خوبی دارد پس چرا برای همه بیماران انجام نمیشود. علت اینست که این عمل مانند هر عمل جراحی دیگر ممکن است با عوارضی همراه باشد و چون عمل جراحی وسیعی است مسلما عوارض احتمالی آن هم بیشتر است. نکته دیگر اینست که مفاصل مصنوعی لگن عمر محدودی دارند و در بهترین شرایط در 20-10 درصد موارد بعد از 25-20 سال شل و لق شده و نیاز به عمل جراحی مجدد برای تعویض آن وجود دارد ( البته همچنان که گفته شد این عوارض و اعداد ذکر شده فقط احتمال هستند و در همه موارد رخ نمیدهند). به همین جهت پزشک معالج در مواجهه با بیمارانی که به علت دیسپلازی هیپ دچار ساییدگی و استئوآرتریت لگن شده اند مانند هر سائیدگی دیگر در ابتدا به بیمار توصیه به درمان غیر جراحی میکند. در بسیاری از موارد درمان های غیر جراحی مشکلات بیمار را کاهش میدهند.


البته باید این نکته را در نظر داشت که ساییدگی مفصلی که بعد از دیسپلازی هیپ ایجاد میشود پیشرونده است. هرچه سن بیمار بیشتر میشود شدت ساییدگی هم بیشتر شده و درد و لنگش بیمار بیشتر میشود.

پس هدف از درمان های غیر جراحی دو مطلب است

درد و لنگش بیمار را کاهش دهد

سرعت پیشرفت ساییدگی را کم کند تا بیمار در سنن بالاتری اقدام به تعویض مفصل کند.

انجام تعویض مفصل در سنین بالا این خوبی را دارد که

بیمار مدت بیشتری با مفصل خودش کار کرده و به اصطلاح زمان را خریده است

چون در سنین بالاتر فعالیت بدنی انسان کمتر از سنین جوانی است پس فشار کمتری به مفصل مصنوعی وارد شده و مدت زمان بیشتری کار میکند.

در سنین بالاتر چون مدت باقیمانده عمر کمتر است احتمال کمتری وجود دارد که فرد به عمل جراحی دوم و یا حتی سوم برای تعویض مجدد مفصل نیاز پیدا کند.

البته این نکته را هم باید در نظر داشت که سن بیمار آنقدر بالا نرود که به علت ایجاد بیماری های سنین پیری مانند فشار خون بالا یا بیماری های قلبی ریسک عمل جراحی بالا برود.



میبینیم که برای مشخص کردن زمان جراحی باید نکات بسیاری را در نظر داشت که انتخاب آن از عهده بیمار به تنهایی خارج است. در این موارد بهترین کار اینست که بیمار تحت نظر یک متخصص مجرب لگن قرار گرفته و سالانه معاینه شود. پزشک معالج با در نظر گرفتن تمامی موارد فوق با مشورت با بیمار میتواند بهترین زمان انجام عمل جراحی را مشخص کند.

حالا به این نکته میرسیم که اگر به هر علت بیمار با انجام عمل جراحی مخالفت کرد باید چه اقداماتی را انجام داد تا حداقل درد بیمار کمتر شود. مهمترین این اقدامات عبارتند از


مصرف دارو

مصرف داروی مسکن در این بیماران باید بصورت روزانه باشد. متاسفانه اکثر بیماران در مقابل مصرف داروی مسکن مقاومت کرده و آنرا درمان محسوب نمیکنند ولی این فکر اشتباه است. مصرف نکردن مسکن موجب فشار عصبی میشود و این فشار عصبی خود شدت درد را افزایش میدهد. بیمار باید بداند که همانطور که بالا بودن قند خون در یک بیمار دیابتی تا آخر عمرش وجود دارد و وی باید تا آخر عمر انسولین تزریق کند و یا فشار خون تا آخر عمر وجود دارد و بیمار باید تا همیشه از داروی ضد فشار خون استفاده کند، بیمار با آرتروز مفصل لگن هم باید تا آخر عمر از داروی مسکن استفاده کند. اگر داروی مسکن بتواند درد بیمار را تا حدی کاهش دهد تا وی بتواند زندگی معمولی داشته باشد مصرف دارو بر انجام عمل جراحی ارجح است چون عارضه کمتری دارد. این را هم به یاد داشته باشیم که مسلما مصرف داروی مسکن موجب پوکی استخوان نمیشود.

کاهش وزن

کاهش وزن میتواند موجب شود فشار های کمتری به مفصل لگن وارد شده و درد آن کمتر شود.
حرکات

بیمار باید از حرکاتی که در آنها مفصل لگن زیاد خم و راست میشوند ( مانند نشست و برخاست بر روی زمین، بالا رفتن از پله و زمین شیب دار یا استفاده از توالت های سنتی ایرانی) اجتناب کند.

گرم نگه داشتن لگن

گرم نگه داشتن میتواند درد را تا حدود زیادی کاهش دهد.

اگر درد بیمار با رعایت موارد بالا در حدی کم شود که وی بتواند یک زندگی عادی را اداره کند نیازی به جراحی نیست و میتوان عمل را به تعویق انداخت ولی اگر شدت درد به حدی بود که فعالیت های معمولی زندگی را مختل کرد بیمار نیاز به عمل جراحی تعویض مفصل ران خواهد داشت