نواختن سازهاي بادي و خواندن آواز، خواه ناخواه عضلات مرتبط با گويايي و جريان تكلم را در مبتلایان به اختلالات گفتاري تقويت مي كند. كنترل عضلات تنفس، زبان، لب و گونه براي تكلم ضروري است، و نواختن سازهاي بادي اين كنترل را تقويت مي كند.
آواز خواندن و ريتميك كردن لغاتي كه در تكلم آنها مشكل دارند نيز تلفظ كلمات ويادگيري آنها را آسان مي كند.
انطباق ريتم آهنگ و آواز با كلمات، جريان تكلم را روان مي سازد و لكنت را كاهش مي دهد. آواز خواندن عضلات صورت آنها را تقويت مي كند. براي افزايش ظرفيت تنفس مي توان لغات آواز را در هر دم و بازدم افزايش داد. پرورش عضلات تنفسي براي شكاف كاميها، فلج مغزيها و آپاراكسيها ضروري است.
خواندن گروهي به ايجاد ارتباط با يكديگر و كوشش براي درست تر خواندن بر مي انگيزد. خواندن به شكاف كاميها كمك مي كند تا هوا را به طور صحيح از درون بيني و دهان عبور دهند و تمرين با فلوت نيز عبور جريان هوا و تنفس را تصحيح مي كند.
استفاده از سازدهني كنترل عضلات لب و گونه را تقويت و دامنة حركات و سرعت عضلات را بيشتر مي كند. سازدهني براي پرورش عضلات كامي -حلقي افراد شكاف كامي و فلج مغزي مؤثر است. همچنين از نواختن سازدهني براي تقويت جا به جايي، سرعت، حركت و قدرت زبان افرادی كه عقب ماندگي گفتاري و يا اختلال در توليد صدا دارند، استفاده مي كنند.
گفتار درمانگران براي افرادی كه در خروج هوا از بيني و توليد صدا مشكل دارند، معمولاً تمرين فوت كردن را به اشكال مختلف توصيه ميكنند كه به جاي آن ميتوان از نواختن فلوت ريكوردر يا سوت استفاده كرد كه براي آنها جذاب تر است. آنها با علاقه مي آموزند كه صداي نت هاي فلوت را درست درآورند و احياناً آهنگي را ياد بگيرند.
تأثير جلسات موسيقي درماني در كاهش فشار هيجاني، تنشها، نگرانيها و عصبيتهاي افراد اختلالات گفتاري بسيارملموس و روشن است. در فعاليتهاي گروهي فرصت مناسب و ايمني براي تخليه احساسات و بروز حالات و افكار خود مي يابند، بدون آنكه نگران تكلم خود باشند. آوازهاي گروهي نگراني آنها را از تكلم كاهش مي دهد، و نشاط و شور جلسات گروهي ميل به تكلم و خواندن را مي افزايد.
پاسخ با نقل قول