پارک یادبود - سماور بروجرد
پارک شهید بهشتی که به دلیل تندیس سماور وقوری در آن
به پارک سماور در میان مردم معروف است واقع در خیابان شهید بهشتی بروجرد
است تندیس سماور و قوری واقع شده در این پارک اشاره به مهمان نوازی مردم
شهرستان بروجرد دارد.
تندیس سماور بزرگ به نوعی نماد برای شهر بروجرد بدل گشته است .
در این پارک فضای بازی برای کودکان به همراه وسایل بازی وجود دارد. و
نیمکتهای زیر سایه درختان مجال استراحت را برای رهگران فراهم کرده است.
همچنین پشت این پارک طبیعت و باغ های بسیار زیبایی وجود دارد
که به کوچه باغی معروف است،توصیه می شود مناظر زیبای کوچه باغی را
که در فصول مختلف گونه گون جلوه میکند را از دست ندهید.
---------- Post added at ۱۰:۰۴ ---------- Previous post was at ۰۹:۵۶ ----------
تپه چغا بروجرد
تپه تفریحی چغا که به بام بروجرد معروف است، از مهمترین مکان‌های تفریحی بروجرد محسوب می‌شود.
امکانات رفاهی و تفریحی که در این تپه ساخته شده باعث می‌شود
تا هر کسی که به بروجرد سفر میکند از این مکان دیدن کرده و از لذت ببرد،
نمای زیبای شهر بر روی این تپه بسیار زیباست و مکان دلنشینی برای گذراندن
اوقات فراغت است.
تپه چغا یکی از تفرجگاههای بروجرد به خوبی از ورودیهای شهر
دیده می‌شود با گذر از پلهها یا جاده کشیده شده درسینه‌کش تپه چغا وجود
تندیسهای زیبایی از حیات وحش و شخصیتهای اسطوره‌ای مانند “آرش کمانگیر” و
انواع وسایل بازی، آلاچیق‌ها، دریاچه مصنوعی، هتل چند ستاره و گلزار شهدای
گمنام خودنمایی میکند.
این مکان نیز که در غرب بروجرد قرار دارد مشرف به تمامی شهر
بوده و اغلب مسافران و گردشگران از این نقطه تمامی زیبایی و قابلیتهای این
شهر را می‌توانند مشاهده کنند.
از یک طرف گستردگی و وسعت شهر و از طرف دیگر مناطق سرسبز و
تفریحی و از سمت دیگر منظره زیبای باغ فدک چشم هر بیننده‌ای را خیره
میکند.
باغ فدک که در دامنه تپه چغا قرارگرفته نیز یکی دیگر از
تفرجگاههای بروجرد بوده که طی چند سال اخیر شهرت زیادی بین مسافران داشته
وجود سه دریاچه بزرگ در این باغ و قایقرانی دراین مکان برای خانواده‌های
مسافر به ویژه جوانان بسیار دل‌انگیز است.
در این مکان نیز پیست دوچرخه‌سواری، اتومبیلرانی کودکان،
جاده راه سلامت، آلاچیقهایی برای استقرار مسافران وجود دارد. در بخشی از
این پارک باغ پرندگان نیز وجود دارد که درآن 78 گونه جانوری نادر نگهداری
می‌شود.
پرندگان این باغ شامل انواع قرقاول، طوطی، فنج، قناری، کبک، مرغ و خروس، طاووس، مرغ مینا، پرندگان شکاری، پرندگان آبزی است.
همچنین بلبل خرمائی، یاکریم معمولی و چینی(الماسی)، بوقلمون، شتر مرغ آفریقایی وجود دارد.
در این باغ علاوه بر پرندگان مختلف جانورانی مانند سگ، میمون، سنجاب، خرگوش، آهو و اسب نگهداری می‌شود.
اغلب این جانوران از ک‍ش‍ور‌ه‍‍ای‍‍ی با آب
و ه‍و‌ا‌ی مختلف مانند بلژیک، هندوستان، سنگال، لهستان، اندونزی و
آمریکا خریداری شده است.
پارک پرندگان شهرستان بروجرد به عنوان اولین پارک پرندگان
لرستان با الگو گرفتن از پارک‌های پرندگان کشور از جمله پارک پرندگان شهر
اصفهان آغاز شد که امروز به یکی از پربازدیدترین پارک‌های پرندگان غرب کشور
تبدیل شده است.
تپه چغا منبعی است غنی متشکل از سنگهای آتشفشانی، گیاهان
کمیاب وحشی و همچنین یکی از جاهای تفریح و تفرج برای شهروندان بروجردی
بوده‌است.
تپه چغا در فرهنگ محلی
چغا سرخه در اصطلاح عامیانه و گویش بروجردی با عنوان
چوقا سرخر شناخته می شده است که امروزه بیشتر به صورت مختصر و با نام چوغا
از آن یاد می شود. در باره علت نامگذاری آن دو روایت محلی وجود دارد:
اول- به دلیل قرارگیری در ناحیه ای هموار و منفرد بودن چغا،
این تپه کاملا متمایز و ناهمگون با زمین های اطراف خود است به همین دلیل در
فرهنگ محلی به اصطلاح مثل سر خر (مزاحم) از آن یاد می شود.
دوم – بروجردی ها عقیده دارند که روزگاری سیل مهیبی در منطقه
سرازیر شده و تنها اثر بیرون مانده از آب، همین تپه چوغا بوده است که به
صورت کاملا منفردی در منطقه آب گرفته اطراف قابل تشخیص بوده است.
طی سالیان اخیر با گسترش جامعه شهر نشین و نیاز به ایجاد
فضاهای تفریحی برای این قشر ، شهرداری بروجرد دست به توسعه و فضا سازی در
این تپه با هماهنگی ارگان های ذیربط نمود و با احداث دریاچه مصنوعی و هتل
چهار ستاره زاگرس و ایجاد فضای سبز در سرتا سر این تپه محیط دل نشینی را
برای تفریح مردم شهرستان و مسافران و گردشگران ایجاد نمود.
---------- Post added at ۱۰:۱۴ ---------- Previous post was at ۱۰:۱۰ ----------
بازار بزرگ بروجرد
بازار بزرگ بروجرد که ساکنان محلی به آن راسا به معنی راسته بازار می گویند، عمده‌ترین مرکز تجارت سنتی شهر بروجرد است که مورد استفاده شهرنشینان و روستائیان شهرستان بروجرد و نیز دیگر مناطق اطراف قرار می گیرد. این بازار همچنین نقش عمده ای در تجارت منطقه ای در استانهای لرستان، مرکزی و همدان دارد. عشایر لر و بختیاری در فصلهای بهار و تابستان برای تامین مایحتاج خود روزهای متمادی را در این بازار می گذرانند.
تاریخ دقیق بازار بروجرد مشخص نیست اما ساختار فعلی بازار بروجرد در دوره قاجاریه طرحریزی و ساخته شده است. حسام السلطنه شاهزاده قاجاری مقر حکومت ولایت خوزستان و لرستان را در بروجرد قرار داد و بناهای زیادی در آن ساخت که راسته بازار بروجرد از آن جمله است.
این بازار به مرور بافت تاریخی خود را از دست داده و امروزه علاوه بر مشاغل جدید، مغازه‌ها و پاساژهای متعددی در آن ساخته شده که عاری از هنر معماری هستند.
سابقه بازار بزرگ و قدیمی بروجرد احتمالاً به اولین دوره های شکل گیری شهر بر می گردد. بخش اعظمی از راستای اصلی سر پوشیده آن در دهه های 20 و 30 به علت های مختلف از جمله احداث خیابان، آتش سوزی و همچنین متعاقب آن در دوران جنگ ایران و عراق بر اثر بمباران از بین رفته است و بجز چند راسته فرعی و حدود 6 سرای تجاری مابقی نوساز هستند. با این وجود بازار به همان شکل سابق و حرف و پیشه های مختلف کارکرد خود را حفظ نموده است.
بازار بروجرد مشتمل بر راسته بازارها، کاروانسراها و مراکز جانبی مانند حمام و مسجد است. راسته بازارها عمدتاً به مشاغل خاص اختصاص دارند و با همان نام شناخته می شوند مانند بازار مسگرها، بازار علافها، بازار زرگرها و بازار چلنگرها.
کاروانسراها در دوران قاجار و پهلوی ساخته شده‌اند و عمدتاً با ورودیهای متعدد به راسته بازارها و دیگر سراهای مجاور متصل می شوند. برخی از این کاروانسراها به لحاظ معماری ارزشمند هستند از جمله کاروانسرای حافظیه.از جمله این سراهای قدیمی می توان به سرای حافظی، سرای قیصریه، سرای وحدتی و سرای نیک نژاد اشاره کرد.
سرای حافظی در کنار راسته اصلی بازار قدیم بروجرد واقع شده و از ساخته های دوره قاجاریه می باشد. بنا دارای سه در ورودی در شرق،غرب و جنوب می‌باشد که به صورت دو طبقه ساخته شده و دارای حیاط مرکزی،انبار و محل بارانداز می‌باشد.
دکانهای طبقه اول همه به صورت طاق تویزه و یا طاق آهنگ هستند و فضاهای طبقه دوم که از طریق چند راه پله در دالانهای ورودی امکان پذیر است یا تیرهای چوبی و به صورت سقف مسطح است که از یک ایوان با ستونهای چوبی در جلو و مشرف بر حیاط و دکانهای در پشت آن می باشد.
علیرغم تغییرات شدید در سبک زندگی مردم، هنوز ردپای بسیاری از مشاغل سنتی در بازار بروجرد دیده می‌شود و عده ای به تولید محصولات سنتی مانند گیوه و جوراب، نخ و ریسمان، ظروف مسی و پارچه‌های سنتی مشغولند. محصولات تولیدی اینان بیشتر به مصرف روستائیان و عشایر کوچرو می رسد.
---------- Post added at ۱۰:۲۱ ---------- Previous post was at ۱۰:۱۴ ----------
مسجد جامع بروجرد
مسجد جامع بروجرد
مسجدجامع که به مسجد جمعه با گویش بروجردی مچد جمه -maččed jomma- نیز شناخته می‌شود، مسجدی تاریخی و از بناهای معماری سرشناس در شهر بروجرد است. مسجد جامع بروجرد یکی از نخستین مسجدهای ساخته شده در ایران است که در قرن دوم تا سوم هجری در شهر بروجرد بنا نهاده شده است. این مسجد زیبا در دل یکی از محله‌های تاریخی شهر نام دو دانگه واقع شده و به لحاظ معماری و قدمت، از بناهای منحصر به فرد استان لرستان و شهر بروجرد است.
مسجد جامع بروجرد در اصل بر روی یک آتشکده بنا نهاده شده است. مسلمانان در بسیاری از شهرهای ایران ناگزیر از ساختمان های پابرجا (یا نیمه ویرانی که بازسازی شده) برای نماز و نیایش پروردگار یکتا بهره گرفتند. مسجد جامع بروجرد آتشگاهی نیمه ویران بوده که به مسجد تبدیل شده. بین سالهای ۱۵۰ تا ۲۲۶ قمری که و در زمان حکومت ابودلف بر غرب ایران، بنای مسجد جامع بروجرد با حضور وزیر وی با نام حمویه یا حموله آغاز شد.
شبستان شمالی مسجد نیز اندکی دیرتر و در قرن چهارم ساخته شد. با توجه به تاریخ طولانی (دوازده قرن) این مسجد، آسیب‌های متعددی بر آن وارد شده و بارها مورد بازسازی قرار گرفته است. شواهد و کتیبه‌های گوناگون، از بازسازی مسجد در دوره‌های سلجوقی، صفوی و قاجار خبر می‌دهند. محوطه سازی مسجد در قرون چهار و پنج هجری و نیز الحاقات و تعمیرات آن بر طبق کتیبه‌های موجود، در سالهای ۱۰۲۲، ۱۰۶۹، ۱۰۹۲ و ۱۲۰۹ قمری صورت گرفته است.
معماری مسجد جامع بروجرد بسیار منحصر بفرد و یکی از شاهکارهای تاریخی معماری ایران می‌باشد که هم ویژگی های معماری اسلامی و هم معماری باستانی ایران (ساسانیان) را در خود جای داده است.
بخش قدیمی تر بنا، گنبدخانه آن است که در ضلع جنوبی قرار گرفته است و به اعتقاد مردم محلی و نیز بر اساس شواهد معماری، پیش از تبدیل این بنا به مسجد، آتشکده‌ای بزرگ بوده است. معماری این بخش، مشابه چارطاق های دوران ساسانی است . مسجد دارای دو درب غربی و شرقی است که به صورت غیر مستقیم به صحن اصلی باز می‌شوند.
در جنوب صحن، گنبد و ایوان اصلی مسجد که قدیمی ترین بخش آن است قرار دارد و در ضلع شمالی نیز شبستان مسجد با ارتفاعی کمتر از سایر بخش‌ها قرار گرفته که در تابستانها فضای خنکی را ایجاد میکند. ایوان جنوبی دارای دو گلدسته است که بعدها به مجموعه افزوده شده است.
بنای اولیه این مسجد به صورت مجموعه‌ای شامل مسجد، حمام، آب انبار، ساختمان غـریب خانه، میدان و سایر متعلقات بوده که امروزه بعضی از این آثار از بین رفته است. بنای مسجد جامع از نظر شکل از نوع مساجد تک ایوانی اسـت کـه دارای دو در ورودی در قسمتهای شرقی و غربی است. بنا شامل یک حیاط مرکزی، ایوان، فضای گنبدخانه و شبستانهای اطراف آن و یک شبستان وسیع زمستانی در طرف شمال حیاط مرکزی است. بنابر شواهد موجود، صفویان، زندیان و قاجار تعمیرات بنیادی در مسجد انجام داده‌اند و بخش‌هایی به آن افزوده اند.
یکی از دیدنی‌های اصلی این مسجد منبر چوبی نه پله آن است و حکاکی روی آن، تاریخ هزار و شصت و هشت هجری قمری را نشان می‌دهد. سازنده آن، یارمحمد نجار بوده است. در بین اهالی بروجرد شایع است که حسن مجتبی دومین امام شیعیان سفری به بروجرد داشته و بر بالای این منبر سخنرانی کرده است که با توجه به تاریخ ساخت منبر و نبودن اطلاعات کافی، امری نادرست می‌نماید.
مسجد جامع بروجرد در جریان بمباران هواپیماهای عراقی در خلال جنگ ایران و عراق خسارات شدیدی دید و بخش‌هایی از شبستان شمالی آن ویران شد. همچنین زمین لرزه‌های متعدد و بارندگی‌های شدید، آسیب‌های جدی بر آن وارد آورده است. آخرین بار در اثر زمین لرزه سال ۱۳۸۵ موجب فرو ریختن گلدسته‌ها و آسیب دیدن پنجاه درصدی مسجد شد.
---------- Post added at ۱۰:۲۳ ---------- Previous post was at ۱۰:۲۱ ----------
امامزاده جعفر - بروجرد
امامزاده جعفر
امام زاده جعفر در شرق بروجرد و قرار دارد و شامل بقعه امام زاده جعفر و حواشی آن، بقعه دوخواهران، گورستان عمومی و آرامگاه خصوصی است.
ساختمان اصلی، معروف به بقعه امام زاده جعفر از آثار دوران سلجوقی است که ساختمان بنا گنبدی مخروطی شکل بر بالای ضریح است. تعمیرات و تغییراتی از دوره ایلخانی نیز در این مجموعه دیده می شود. این نمونه معماری در ایران بسیار نادر است و نمونه دیگر آن آرامگاه دانیال نبی در شوش خوزستان است. بر خلاف گنبد های گرد و دایره ای شکل که مشخصه بناهای اسلامی است گنبد امام زاده جعفر به یک مخروط بلند شبیه است که شبیه به کلاههای قدیمی ایرانیان می باشد.
مقبره اصلی هشت ضلعی است و اندازه كل زیر بنای آن ۲۲ در ۲۰ متر و ارتفاع گنبد آن از سطح زمین نزدیك به ۲۵ متر است. طبقات بقعه یك دست و سالم اند ولی نمای اطراف حرم، اصالت معماری اصلی را از دست داده و به مرور زمان از نظر كالبد ظاهری تغییر كرده است. درگاه ورودی مقبره دارای دو نشیمن است كه با كاشی های عصر صفوی و قاجاری مزین شده است. این درگاه، دری از چوب به اندازه ۵/۱ در ۲ متر دارد كه كنده كاری شده و بر حاشیه آن نیز آیاتی از قرآن حك شده است.
كنده كاری و منبت كاری روی لنگه های در و حاشیه آن از هنر و زیبایی فراوان برخوردار است و شاهكاری از هنر دوره صفوی است. زنجیر نفیسی از جنس نقره بر درب چوبین امام زاده قرار داشت که مورد دستبرد قرار گرفت. در كناره درگاه، سنگ قبری از مرمر به اندازه ۳۸ در ۵۰ سانتی متر بر دیوار نصب شده كه بر حاشیه آن آیاتی از قرآن به طور برجسته کنده کاری شده است.
این سنگ قبر به بانویی به نام شاخاتون تعلق دارد. در وسط حرم، ضریحی از چوب و ورشو قرار دارد. اصل قبر در طبقه زیرین است و شش پله از كف حرم پایین تر است كه اتاق آجری سردابه آن به بلندی ۳ متر ساخته شده و اندازه آن ۳/۱۰ در ۷۰/۲ متر است.
دروازه غربی امام زاده. این دروازه ورودی اصلی امام زاده جعفر به حساب می آید که سابقا آن را از طریق بازارچه ای به کوی دانگه بروجرد وصل می کرده است. سر در فعلی گویا در دوره قاجار تعمیر و یا بنا شده است.
بقعه دو خواهران. در صحن امام زاده و در شرق بنای اصلی، بقعه ای متبرک به نام دوخواهران وجود دارد که تا کنون مورد پژوهش کارشناسانه قرار نگرفته است اما مردم بروجرد توجه ویژه ای نسبت به زیارت این بنا دارند. این بنای آجری گرد است و فاقد ظرافت های معماری است.
قبرستان مجاور امام زاده. صحن جنوبی و شرقی امام زاده جعفر بروجرد، گورستانی عمومی است که در گذشته، شرقی ترین بخش شهر به حساب می آمده و مجاور دیوار قلعه شهر بود. دیواره قلعه باستانی بروجرد تا اواسط دهه شصت بر جا بود که بدون در نظر گیری وجهه تاریخی آن توسط شهرداری تخریب و دیواره جدیدی به جای آن بنا نهاده شد.
برخی سنگ قبرهای این گورستان قدیمی اند و صدها سال قدمت دارند که جای دارد نسبت به نگه داری از آنان دقت شود. همچنین آرامگاه خصوصی جالب توجهی در شرق بقعه اصلی قرار داشت که کم کم تخریب شد. در میان افراد مدفون در این محل، شاعران و عالمان مذهبی متعددی دیده می شوند که مشخصه آنها سنگ قبرهای نفیس با نوشته های عربی است.
درختان قدیمی. چند چنار قدیمی در صحن امام زاده جعفر قرار دارد که سن آنها را چند صد سال تخمین می زنند. قدمت و بزرگی این چنارها در بروجرد به مثل تبدیل شده است.
در مورد فرد مدفون در امام زاده نظرات گوناگونی هست. افراد محلی آن را فرزند یا فرزند زاده امام موسی كاظم (ع) می دانند اما بر اساس نوشته های معتبر، نام اصلی صاحب قبر، ابوالقاسم جعفر بن الحسین بن علی بن الحسن المكفوف بن الحسن الافطس بن علی اصغر بن الامام علی بن الحسین (ع) می باشد که با این حساب نسب وی به امام چهارم، زین العابدین (ع) می رسد.
بنای امام زاده جعفر با حواشی و متعلقات آن، بعد از مسجد جامع، قدیمی ترین اثر تاریخی در درون شهر بروجرد است و جای دارد که مورد توجه و تحقیق بیشتر قرار گیرد. تعمیرات غیر کارشناسی، رطوبت و خانه سازی در اطراف حرم، خسارات شدیدی به این بنای دیدنی وارد آورده و بر مردم و مسئولان بروجرد است که در نگهداری آن کوشا باشند
---------- Post added at ۱۰:۳۰ ---------- Previous post was at ۱۰:۲۳ ----------
پارک فدک - بروجرد
مجموعه تفریحی بوستان فدک یک پارک شهری در حاشیه شهر بروجرد است. این پارک در جنوب غربی شهر و در انتهای خیابان فاطمی و ابتدای جاده گلدشت قرار گرفته و مشرف به تپه تفریحی چغا می باشد. بوستان فدک بزرگترین پارک شهری در بروجرد است. بوستان فدک در چند فاز متعدد ساخته شده و فازهای سوم و چهارم آن در دست احداث است. در این بوستان سه دریاچه متصل به یکدیگر احداث شده است که از آب رود گلرود تغذیه می شوند. دریاچه پارک فدک بزرگترین دریاچه مصنوعی در غرب ایران است .
بخش ها و امکانات مجموعه فدک شامل:
– باغ پرندگان بروجرد
– دریاچه های شماره یک و دو و سه
– امکانات قایقرانی
– شهربازی کودکان
– پیست دوچرخه سواری
– پیست اتومبیل رانی کودکان
– آلاچیق
باغ فدک یکی از تفرجگاه های بروجرد است که طی چند سال اخیر شهرت زیادی بین مسافران کسب کرده است، مجموعه ای که با دریاچه های مصنوعی و باغ پرندگانش شناخته می شود.
شهر بروجرد در شمالی ترین قسمت دشت سیلاخور استقرار یافته است. این دشت به جهت موقعیت آب و خاک مناسب و حاصلخیز از مراکز تمدنی مهم در گذشته محسوب می شده که وجود تپه های باستانی با قدمت هفت تا هشت هزارساله و مربوط به دوره های مختلف تاریخی دلیل این مدعاست.
دریاچه فدک را به نوعی می توان بزرگترین دریاچه مصنوعی غرب کشور نامید و “تپه چغا” نیز یکی از تفرجگاههای بروجرد است که این مکان به خوبی از ورودیهای شهر دیده می‌شود.
این مکان نیز که در شمال بروجرد قرار دارد مشرف به تمامی شهر بروجرد بوده و اغلب مسافران و گردشگران از این نقطه تمامی زیبایی و قابلیتهای این شهر را می‌توانند مشاهده کنند.
طی سالهای گذشته این مکان به تفرجگاهی دلنشین برای مسافران تبدیل شده و افراد از نشستن در کنار دریاچه مصنوعی و آلاچیق‌های این مکان لذت می برند.
در این مکان نیز تندیسهای زیبایی از حیات وحش و شخصیتهای اسطوره‌ای مانند “آرش کمانگیر” و انواع وسایل بازی وجود دارد که دیدن هر یک از آنها و استفاده از آن برای مسافران لذت بخش خواهد بود.
باغ فدک در این مجموعه با وجود سه دریاچه بزرگ در این باغ و قایقرانی دراین مکان برای خانواده‌های مسافر به ویژه جوانان بسیار دل انگیز است.
دراین مکان وجود سه دریاچه بزرگ قایقرانی برای مسافران و خانواده ها وجوانان بسیار دل انگیز است.
در این مکان نیز پیست دوچرخه سواری، اتومبیلرانی کودکان، جاده سلامت و آلاچیق های برای استقرار مسافران وجود دارد.در بخشی از این پارک باغ پرندگان نیز وجود دارد که درآن نزدیک به 100 گونه جانوری نادر نگهداری می شود.
باغ پرندگان مجموعه فدک انواع قرقاول، طوطی، فنج، قناری، کبک، مرغ و خروس، طاووس، مرغ مینا، پرندگان شکاری و پرندگان آبزی است. همچنین بلبل خرمایی، یاکریم معمولی و چینی(الماسی)، بوقلمون، شتر مرغ آفریقایی در این پارک وجود دارد.
در این باغ علاوه بر پرندگان مختلف جانورانی مانند میمون، سنجاب، خرگوش، آهو و اسب نگهداری می شود.
اغلب این جانوران از ک‍ش‍ور‌ه‍‍ای‍‍ی با آب و ه‍و‌ا‌ی مختلف مانند بلژیک، هندوستان، سنگال، لهستان، اندونزی و آمریکا خریداری شده است.
پارک پرندگان شهرستان بروجرد به عنوان اولین پارک پرندگان لرستان با الگو گرفتن از پارک‌های پرندگان کشور از جمله پارک پرندگان شهر اصفهان اجرایی شد که امروز به یکی از پربازدیدترین پارک های پرندگان غرب کشور تبدیل شده است.
مسجد سلطانی - بروجرد
مسجد سلطانی بروجرد
مسجد سلطانی یا مسجد شاه سابق که امروزه با نام مسجد امام شناخته می‌شود یکی از بناهای تاریخی دیدنی شهر بروجرد است که در مرکز شهر و در کنار راسته بازار بروجردبنا نهاده شده است. این مسجد در زمان فتحعلی شاه قاجار بر روی ویرانه‌های یک مسجد بسیار قدیمی ساخته شد و یکی از بزرگترین مسجدهای تاریخی کشور می‌باشد.
دو نمونه نسبتاً مشابه در همان زمان در شهرهای قزوین و تهران ساخته شدند که هر سه این مسجدها در دوره پهلوی تحت نام مسجد شاهشناخته می‌شدند. معماری مسجد سلطانی بروجرد برگرفته از معماری مسجد شاه تهران است. مسجد سلطانی بروجرد به لحاظ فرم معماری از نوع مساجد چهار ايواني است و پلان آن همانند مسجد امام تهران و مسجد النبی قزوین است اما از آنها بزرگتر و قدیمی تر است . مسجد سلطانی بروجرد با بیش از ۷۰۰۰ متر مربع وسعت، بزرگترین مسجد تاریخی غرب ایران است .
بروجرد بر اساس کتاب های تاریخی دارای دو مسجد جامع عتیق و حدیث بوده است. یکی از آنها جامع عتیق،
مسجد جامع فعلی است که تاریخی طولانی دارد و پیش از اسلام آتشکده بوده است. مسجد جامع حدیث نیز به احتمال زیاد در محل مسجد سلطانی قرار داشته است. در دوره زندیه بنای مسجد جامع حدیث تخریب و مسجد جدیدی بر روی آن پایه گذاری شد که نهایتا این مسجد در زمان فتحعلی شاه قاجار به پایان رسید و به همین دلیل نام سلطانی بر آن نهاده شد. بنابر کتیبه ایوان غربی، دو ایوان غربی و شرقی مسجد در سال ۱۲۰۹ قمری تکمیل شده اند.
مسجد سلطانی بروجرد متشکل از بخش های متعددی است که مهمترین آنها عبارتند از: گنبدخانه، شبستان جنوب غربی، شبستان جنوب شرقی، شبستان شمال غربی، شبستان شمال شرقی، شبستان زمستانی در زیر شبستان جنوب غربی، حجرههای فوقانی محل اسکان و تحصیل طلاب علوم دینی، برفانداز، قاضی شرف و شبستان جدید غربی که با عنوان مصللای بروجرد ساخته شده است و دارای دو طبقه است .
مسجد سلطانی دارای چهار طاق و ایوان بزرگ در چهارگوشه است. صحن بزرگ مسجد دارای ابعاد ۶۱ در ۴۷ متر است و حوض بزرگی در وسط آن صحن قرار دارد. مسجد دارای سه درب است که درب غربی به خیابان صفا، درب شمالی به خیابان جعفری و درب شرقی به بازار دواتگرها باز می‌شود. در اطراف صحن، حجره‌هایی برای طلاب علوم دینی ساخته شده است که تعداد آنها به ۶۱ حجره میرسد.
مسجد سلطانی از مدرسه‌های و حوزه‌های معتبر دینی است و بویژه در زمان سکونت آیت‌الله بروجردیدر این شهر از رونق بسیاری برخوردار بوده است .
در ایوان غربی این مسجد کتیبه‌ای قرار دارد که بیان می‌دارد فتحعلی شاه مالیات خبازان این شهر را بخشیده است.
مسجد سلطانی در زمین لرزه فروردین ۱۳۸۵ خسارت زیادی دید و بخشهای زیادی از ایوانهای جنوبی و شمالی آن فرو ریخت.
این مسجد دارای 3 در ورودی به خیابانهای صفا, جعفری و به سرای حافظیه در بازار دارد. شبستان و ایوانهای آن مزین به کاشیهای خشتی و کتیبه‌های فراوان است.
در لوح طاق ایوان غربی آن نوشته شده است : ” عمل استاد اسکندر شیرازی … این دو طاق مقرنس توسط جناب مستطاب میرزا معصوم اتمام پذیرفت , غره شعبان المعظم سنه 1209 ” این مسجد در زمره مساجد سلطانی زمان فتحعلی‌شاه قاجار است که همانند آن در بازار تهران نیز وجود دارد.
خانه های تاریخی بروجرد
بیشتر آثار موجود در این منطقه مربوط به دوره قاجار و قبل از آن هستند و برخی مسجدها و خانه‌های اعیانی آن از ارزش گردشگری و تاریخی زیادی برخوردارند.بافت تاریخی بروجرد چهار محله یا کوی داشته است: دودانگه، صوفیان، یخچال و رازان. دودانگه محله اصلی و مرکز تجاری و اقتصادی این بافت به شمار می‌رود.
بناهای تاریخی قابل توجهی مانند امامزاده جعفر، مسجد جامع بروجرد و مسجد سلطانی در این بافت قرار گرفته اند که قدمت برخی از آنها به بیش از هزار سال میرسد.
بیش از 50 خانه تاریخی در این بافت قرار گرفته که برخی از آنها از معماری جالب توجهی برخوردار هستند. خانه بیرجندی، خانه طباطبایی و خانه افتخار الاسلام از این گروهند.
بر اساس برخی آمارهای موجود بیش از 50 خانه قدیمی و ارزشمند در شهرستان بروجرد وجود دارد که تنها تعدادی از آنها در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده و بقیه در اختیار مالکان خصوصی هستند.
خانه حاج آقا کمال الدین نبوی طباطبایی یکی از خانه‌های مجلل تاریخی شهر بروجرد است که توسط سازمان میراث فرهنگی در سال 1384 خریداری شده و در حال حاضر تبدیل به موزه اسناد مشروطه می‌باشد.
بنا بر اظهارات ورثه مرحوم حاج آقا کمال این خانه ارزشمند توسط حاج میرزا ابوتراب یکی از نوادگان حضرت آیت اله سید محمد طباطبایی (جد بزرگ سادات طباطبایی بروجرد مدفون در بوستان صامتیه) برای فرزند مرحوم حاج اسحق (آقا کمال) خریداری شد. این خانه قدیمی با دارا بودن یک حیاط نسبتاً، بزرگ (در مقایسه با وسعت و بنا) از شرایط ویژه‌ای برخوردار است و شامل یک حیاط بزرگ که با نمای آجری و کاشی پیرامون مزین گردیده و سه طبقه ساختمان می‌باشد.
ورودی این بنای تاریخی که دارای یک در چوبی بزرگ و سردر آجری زیبایی است که پس از عبور از یک دالان طولانی که در انتهای آن نیز دری ساده بنام هرزه پوش وجود داشت به حیاط اصلی منتهی می‌شود. درون گرایی و احترام به حریم خانواده از خصوصیات منحصر به فرد معماری اصیل ایرانی است که این بنا نیز یکی ازنمونه های بارز این موضوع می باشد. برای دسترسی به فضای داخلی بنا با عبوراز دالانی به حیاط دلگشای آن می رسیم. گرداگرد حیاط به جز نمای بخش اصلی به فرم طاق نما همراه با تزئینات متنوع آجرکاری و کاشی معقلی شکل گرفته است.
بنا شامل سه طبقه ساختمان، حیاط اندرونی و دارای ورودی حیاط است که تمامی طبقات به صورت قرینه می باشد که با استفاده از عناصر پنج دری، ارسی و درب و پنجره های ساده از یکدیگر متمایز می گردند.
طبقه اول عمارت دارای دو شبستان زمستانی با پوشش سقف طاق گهواره و یک پیچ دری در وسط و پستوی بزرگ در انتهای اطاق پنج دری است. در طرفین پنج دری پلکان آجری قرینه راه ورود به طبقات اصلی ساختمان می‌باشد. طبقه وسط (دوم) دارای یک تالار پنج دری بر بالای شبستان زیر که در انتهای آن پس تالار ی با درها زیبای هنرمندانه، سقفها و پیش بخاری نقاشی شده با جلوه بسیار آراسته شده است. در طرفین غربی و شرقی تالار و راه پله در اطاق بزرگ با چند بقعه (گنجه) وجود دارد. طبقه آخر که آنرا شاه نشین می گویند دارای سقف های کوتاهتری نسبت به طبقه زیرین است و به لحاظ فرم و فضا نظیر طبقه دوم، با این تفاوت که تزئینات آن بنحوه چشمگیر کاسته شده است.
در انتهای ضلع جنوب حیاط درست در زیر زمین یک یخچال قدیمی با پوشش طاق ضربی چهار بخشی با پلکهای تیز وجود دارد که سابقا اهالی اصلی خانه در فصل زمستان لایه‌های متعدد یخ را از حوض جدا کرده و از طریق یک سوراخ درون آن می‌ریختند و به تدریج در فصلهای گرم سال از آن استفاده می‌کردند بدون اینکه لایه‌های یخ در فصل گرم به کلی ذوب شود. در حال حاضر این خانه ارزنده تاریخی در مالکیت شهرداری بروجرد و به عنوان موزه از آن بهره‌برداری می‌شود.
منزل حاج سیدغفوربریده پز مربوط به ۱۲۹۲ ه. ق. است و در بروجرد، محله کوی عارف، پلاک ۹۶ واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۰ شهریور ۱۳۵۵ با شمارهٔ ثبت۱۳۴۰ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
ساختمان های تاریخی ، میراث فرهنگی و معرف آداب و رسوم مردم در هر شهریست و از ارزش ویژه ای برخوردار است . استفاده از این پتانسیل در جذب گردشگر موجب رونق اقتصادی شهر خواهد شد و اشتغالزایی قابل توجهی را رقم خواهد زد.
خانه سلطانی مربوط به دوره قاجار است و در بروجرد، محله چنارسوخته، کوچه ثقة الاسلامی، پلاک ۴۸، ۵۰، ۵۲ واقع شده و این اثر در تاریخ ۶ دی ۱۳۵۵ با شمارهٔ ثبت ۱۳۲۸ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
خانه صدر زاده نبوی طباطبایی مربوط به دوره قاجار است و در بروجرد، خیابان بحرالعلوم، کوچه مواهبی واقع شده و این اثر در تاریخ ۲۴ اسفند ۱۳۸۳ با شمارهٔ ثبت ۱۱۷۵۴ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
خانه گودرزی مربوط به دوره قاجار است و در بروجرد، خیابان شریعتی، کوچه مسجد رنگینه واقع شده و این اثر در تاریخ ۲۲ آبان ۱۳۸۶ با شمارهٔ ثبت ۲۰۰۵۸ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
خانه مصری مربوط به دوره قاجار است و در بروجرد، خیابان صفا، کوچه میدان صفا، مجاور پارک صامتیه واقع شده و این اثر در تاریخ ۲ بهمن ۱۳۸۲ با شمارهٔ ثبت۱۰۸۷۳ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
خانه هجری مربوط به دوره قاجار – دوره پهلوی است و در بروجرد، خیابان شهدا، کوچه بشیر المعظم، کوچه زمرد واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۱ مرداد ۱۳۸۴ باشمارهٔ ثبت ۱۲۵۳۶ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
خانه همایونی مربوط به دوره قاجار است و در بروجرد، خیابان شهدا، کوچه بشیر المعظم، کوچه زمرد واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۱ مرداد ۱۳۸۴ با شمارهٔ ثبت۱۲۵۳۸ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
روستای ونایی - بروجرد
روستای ونایی
منطقه سرسبز و بكر روستای ونایی در فاصله 21 کيلومتري شمال غربی بروجرد از جمله مناطق پر جاذبه بروجرد به شمار می‌رود كه بیشترگردشگران و به ویژه دوستداران كوهپیمایی و كوهنوردی اوقات خوشی را در آن سپری می‌كنند.
منطقه ونایی در شمال غربی بروجرد و به عنوان یكی از بزرگترین و پرجمعیت‌ترین مناطق روستایی بروجرد، از ۱۰كوه و قله مرتفع و شگفت انگیز از جمله هجده یال، سه كوزان، والاش، برنجه و هیگره برخوردار است.
وجود چشمه‌سارهای جوشان همچون آب سفید، دو روزنه و سراب خسرو وهمچنین غار زیبای ونایی در این منطقه علاوه بر رونق كشاورزی، طراوت ویژه‌ای را با صدای دلنشین جویبارها در كنار عطر سبزه‌ها و خنكی نسیم دشتها در مقابل گردشگران به تصویر كشیده است.
منطقه روستای ونایی به عنوان زیستگاهی مناسب برای گونه‌های جانوری بومی منطقه محسوب شده و از شكارگاههای مورد توجه شكارچیان و صیادان سالیان گذشته تاكنون بوده است.
جاندارانی همچون گراز، گرگ، روباه، خرگوش، موش صحرایی، كفتار، خدنگ و پرندگانی مانند حواصیل، كبك، خروس كولی و چنگر از جمله جانوران منطقه كوهستانی ونایی می‌باشند.
همچنین پوشش گیاهی غنی این روستا مورد توجه اهالی و گردشگران بوده زیرا كه در این منطقه گیاهان دارویی و خوراكی مانند پونه، بابونه، گون و میخك وحشی به وفور مشاهده می‌شود.
با وجود این همه نعمت الهی و شرایط اقلیمی كوهستانی و بكر كشاورزی منطقه را متحول نموده و لوبیا سبز و خیار كشاورزان این منطقه سرآمد شده است.
تولید خیار مرغوب در این منطقه باعث شده كه دهها كارگاه تولید خیار شور همواره در تكاپو كار و تلاش و تولید خیار شور معروف ونایی باشند كه عمده تولیدات این واحدهای تولیدی به سراسر كشور و حتی به كشورهای دیگر صادر شود.
فرآورده‌های دامی این منطقه به دلیل كیفیت آب و هوا امتیازی بالاتر نسبت به دیگر مناطق داشته و بیشتر اهالی این روستا اقدام به تهیه دوغ و كره به صورت محلی نموده و به مردم عرضه می‌دارند.
با این وجود ونایی را در روزهای تعطیل هفته بهتر از هر زمان دیگر می‌توان احساس كرد چرا كه عمده خانواده‌های بروجردی به همراه مسافران و میهمانان خود از ساعات اولیه صبح راهی این منطقه شده تا با نشستن در كنار رودخانه و چشمه‌های پر آب روزی خوش را در خلوت طبیعت سپری كنند.
از همه مهمتر میزبانی قریب به شش هزار مردم روستایی صمیمی و بی‌ریای این منطقه همواره خاطراتی خوش را برای مسافران و گردشگران به ارمغان دارد
سراب دوروزنه(dorouzenah) ونایی
سراب دوروزنه ونایی یکی از رودخانههایی فصلی ونایی است که در بهار میزان آب ان به بالاترین حد خود میرسد اما در اواخر تابستان تقریبا چیزی از این آب خروشان باقی نمیماند. وجه تسمیه آن که به دروزنه معروف گردیده شاید به علت نوسانات ناگهانی این رودخانه خروشان باشد که شاید کمتر کسی باور کند که این رودخانه در اواخر تابستان خشک می شود
آبشارهاي ونايي بروجرد در روستاي ونايي و در دامنه ارتفاعات گرين واقع شده است. گَرین از رشته کوههای مهم غرب ایران است که بیشتر مساحت آن در شمال استان لرستان و بخشی نیز در استانهای همدان و کرمانشاهان قرار دارد. گرین از رشته کوههای بلند زاگرس است که در ادامه اشترانکوه قرار دارد و طول آن به بیش از ۱۸۰ کیلومتر میرسد. این رشته کوه در استان کرمانشاهان به کوههای پرو و بیستون می‌پیوندد. ولاش با ۳۶۲۳ متر ارتفاع، بلندترین قله این رشته کوه است.
قله‌های بلند آن شامل یال کبود در کوه چهل نابالغان در نهاوند، قله ۱۸ یال، سه کوزان و میش پرور در بروجرد و نیز قله ولاش در شمال الشتر است. دیگر قله‌های آن شامل بازگیر و چهل تن می‌شود. منطقه سرسبز و بكر روستاي «ونايي» از جمله مناطق پر جاذبه بروجرد به شمار مي‌رود كه اغلب گردشگران و به ويژه دوستداران كوهپيمايي و كوهنوردي اوقات خوشي را در آن سپري مي‌كنند. منطقه «ونايي» در شمال غربي بروجرد و به عنوان يكي از بزرگترين و پرجمعيت‌ترين مناطق روستايي بروجرد، از ۱۰كوه و قله مرتفع و شگفت انگيز از جمله «هجده يال»، «سه كوزان»، «والاش»، «برنجه» و «هيگره» برخوردار است
---------- Post added at ۱۰:۳۹ ---------- Previous post was at ۱۰:۳۰ ----------
گلدشت - بروجرد
این منطقه طبیعی به شکل یک دره قیفی بزرگ از تنگه گپرگه در ۱۲ کیلومتری غرب شهر بروجرد شروع و بخش پهن تر آن در کناره تپه چغا (بروجرد) در غرب شهربروجرد به دشت سیلاخور می‌پیوندد.
روستای فیال جنوبی‌ترین بخش گلدشت را تشکیل می‌دهد. دسترسی به گلدشت از طریق جاده شیخ میری در غرب شهر بروجرد امکان پذیر است.
گلدشت منطقه‌ای است وسیع و روستاهای آبادی چون شیخ میری و قلعه در آن قرار دارند. سرابها و چشمه‌های گوناگونی در این دره آبرفتی وجود دارد و آب ناشی از ذوب برفهای قلل کوه گرین و کوه میش پرورباعث روان شدن رودخانه‌ای دائمی در این ناحیه شده که به تبع آن کشاورزی و باغداری در این ناحیه سرسبز از رونق زیادی برخوردار شده است.
گُل‌دشت روستا یا شهرکی است از توابع شهرستان بروجرد در استان لرستان. این آبادی در دهستان همت آباد در بخش مرکزی این شهرستان قرار دارد. گلدشت پشت کوه چغا قرار دارد. درون روستای گلدشت قلعه‌ای باستانی وجود دارد و به همین سبب به آن منطقه لقب قلعه داده‌اند.
بنابر سرشماری مرکز آمار ایران، جمعیت گلدشت در سال ۱۳۸۵ برابر با ۷۷۲ نفر بوده است که از این میان ۳۹۹ نفر مرد و بقیه زن بوده‌اند. این آبادی ۲۰۲ خانوار دارد
گلدشت” بروجرد از جمله تفرجگاههای این شهرستان است که اغلب مسافران و گردشگران با نام و ویژگیهای طبیعی این مکان به خوبی آشنایی دارند.
گلدشت یک دره و جلگه وسیع در دامنه کوههای سر به فلک کشیده زاگرس است که محدوده این منطقه از غرب تپه چغای بروجرد آغاز و تا کپرگه ادامه دارد.
گلدشت مشتمل بر چندین روستا است که روستاهای فیال، شیخ میری، قلعه و کپرگه بخشهای مهم آن هستند. دسترسی به گلدشت از طریق جاده آسفالته به طول 12 کیلومتر از غرب شهر بروجرد امکانپذیر است.
این دره آبرفتی حاوی چشمه ها و سرابهای گوناگون است که آب آن ناشی از ذوب برفهای قلل کوه گرین باعث روان شدن رودخانه ای دائمی در این ناحیه شده و به تبع کشاورزی و باغداری در این ناحیه سر سبز از رونق زیادی برخوردار شده است.
دو طرف جاده گلدشت بروجرد مملو از باغ‌های سیب است که در فصل بهار دیدن شکوفه‌های درختان چشم هر رهگذری را به خود خیره کرده و انتهای این باغها نیز به رودخانه پر آب گلرود ختم می‌شود.
گلدشت ناحیه ییلاقی شهروندان بروجردی به حساب می آید و ویلاهای زیبایی در گوشه و کنار آن دیده می شود و همچنین روستائیان خونگرم و امکانات تفریحی فراوان باعث شده تا این ناحیه به خصوص در ایام تعطیل شاهد حضور جمعیت زیادی از مردم بروجرد و مسافران و گردشگران باشد.
گلدشت یک دره و جلگه وسیع در دامنه کوههای سر به فلک کشیده زاگرس است که محدوده این منطقه از غرب تپه چغای بروجرد آغاز و تا کپرگه ادامه دارد.
این دره آبرفتی حاوی چشمهها و سرابهای گوناگون بوده که آب آن ناشی از ذوب برفهای قلل کوه گرین باعث روان شدن رودخانه‌ای دائمی در این ناحیه شده و به تبع کشاورزی و باغداری در این ناحیه سر سبز از رونق زیادی برخوردار شده است.
گلدشت ناحیه ییلاقی شهروندان بروجردی به حساب می آید و ویلاهای زیبایی در گوشه و کنار آن دیده می شود و همچنین روستائیان خونگرم و امکانات تفریحی فراوان باعث شده تا این ناحیه به خصوص در ایام تعطیل شاهد حضور جمعیت زیادی از مردم بروجرد و مسافران و گردشگران باشد.
سراب کرتول - بروجرد
سراب كرتول یا کرتیل یكی از تفرجگاهها شمال غربی بروجرد است سراب کرتول در دامنه كوههاي گرين و در ميان قلل زيباي هيجده يال و قله‌هاي نهاوند واقع شده است كه در همه ایام سال با استقبال مسافران و شهروندان همراه است.
این سراب در نزدیکی روستای توده زن از توابع بخش اشترینان ،بروجرد قرار گرفته و از نظر تامین آب کشاورزی زمین های کشاورزی منطقه ارزش زیادی دارد، اما این سراب نیازمند توجه بیشتر مسوولین است.
دهیاری روستای توده زن مسوول برقراری نظم و نظافت سراب کرتول می باشد که به تازگی در این منطقه شروع به کار کرده است.
مبلغی که به عنوان ورودی از گردشگران دریافت می شود، توسط دهیاری برای نظافت و زیبایی منطقه صرف می شود.
گردشگران که یک روز تعطیل را در این منطقه سپری می کنند، رعایت نظم و انضباط را داشته باشند و این محیط زیبا را با رها کردن زباله های خود در محیط رودخانه آلوده نکنند.
تفرجگاه بکر سراب “کرتول” همچون نگینی سبز و آبی با عطر روحبش گلها و سبزه زارها پذیرای گردشگران و دوستداران طبیعت است. تفرجگاه سراب کرتول در دامنه کوههای گرین و در میان قلل زیبای هیجده یال و قله‌های نهاوند مانند یال کبود و چل نابالغان و دره سیب با پذیرایی از گردشگران بر خود می‌بالد.
همه ساله به واسطه ریزش فراوان برف در ارتفاعات این منطقه و آب شدن تدریجی برف در این منطقه آنذهم در فصل بهار و تابستان، رودخانه‌ای خروشان و زیبا در دامنه این کوهها پدیدار می‌شود که طراوت و رقص سبزه‌ها این منطقه از برکت خروش و جوشش این رودخانه است.
تفرجگاه سراب کرتول در ایام سال و روزهای تعطیل هفته و به ویژه روز ۱۳ نوروز آغوش سبز و زیبای خود را به روی خانواده‌های بروجردی و میهمانانشان باز و آرامش را برای گذران یک روز خوب در دامان طبیعت به آنها هدیه می کند.
تفرجگاه سراب کرتول یکی از مناطق زیبا و بکر بخش اشترینان است که برای تبدیل آن به یک منطقه زیبای گردشگری توجه ویژه مسئولان را می‌طلبد.
این منطقه پر آب و درخت یکی از زیبا ترین مناطق گردشگری با طبیعتی بکر، درختان کهن سال و آب زلال فراوان است که و در فاصله 18 کیلومتری شهر بروجرد در جوار روستای توده زن قرار دارد
دسترسی به آن از طریق جاده بروجرد – اشترینان و جاده فرعی روستای تیزه زن امکان پذیر است
تنگه کپرگه - بروجرد
تنگه گپرگه در استان لرستان و در شهرستان بروجرد واقع شده است. تنگه زیبای گپرگه واقع در شمال غربی شهر بروجرد و انتهای جادهٔ گلدشت است.
بعد از گذراندن روستاهای شیخ میری، گپرگه ۱، گپرگه ۲، گپرگه ۳ شروع شده و تا روستای ونایی ادامه دارد. این تنگه دارای یک رودخانهٔ دایمی با پیچ و خم فراوان است که فقط پیاده و یا با دوچرخه می‌توان از آن عبور کرد.
هر دو طرف رودخانه پاکوب دارد. این تنگ از آخرین روستای گپرکه شروع و در منطقه ونایی به پایان میرسد.
برای گذر از تنگه گپرگه تنها می‌توان پیاده و از میان آب عبور کرد. پس از پیمایش تنگ میتوانید به روستایی ونایی رفته و یا همان مسیر تنگ را بازگردید.
این تنگ یکی از بهترین و زیباترین مسیرهای کوهپیمایی برای کوهنوردان بروجردی است و دارای دو چشمه آبگرم، پل سنگی و غاری به نام غار مخفی و طاقچه است. روستاهای شیخمیری، گپرگه و ونایی در این منطقه دارای مردمی مهربان و مهمان نواز و دوستدار کوهنوردان هستند.
پاسخ با نقل قول
نوشته اصلی توسط رضـا
