20 مهر بزرگداشت خواجه حافظ......

[Roya]

خرم آن روز کز این منزل ویران بروم

راحت جان طلبم و از پی جانان بروم

گر چه دانم که به جایی نبرد راه غریب

من به بوی سر آن زلف پریشان بروم

دلم از وحشت زندان سکندر بگرفت

رخت بربندم و تا ملک سلیمان بروم

چون صبا با تن بیمار و دل بی‌طاقت

به هواداری آن سرو خرامان بروم

در ره او چو قلم گر به سرم باید رفت

با دل زخم کش و دیده گریان بروم

نذر کردم گر از این غم به درآیم روزی

تا در میکده شادان و غزل خوان بروم

به هواداری او ذره صفت رقص کنان

تا لب چشمه خورشید درخشان بروم

تازیان را غم احوال گران باران نیست

پارسایان مددی تا خوش و آسان بروم

ور چو حافظ ز بیابان نبرم ره بیرون

همره کوکبه آصف دوران بروم

یاد و نامش گرامیgol

[1228]

‎دســت از طــلب نــدارم تــاکــام مــن بــرایــد
یــاتــن رســد بــه جــانــان یــا جــان ز تــن بــرایــد


بــگشای تــربتــم را بــعد از وفــات و بنــگر
گــز اتــش درونــم دود از کــفن بــرایــد


بنــمای رخ کــه خلــقی و الــه شــونــد و حــیران
بــگشای لــب کــه فــریــاد از مــرد و زن بــرایــد


جــان بــر لــب اســت وحــسرت در دل کــه از لبــانــش
نــگرفــته هیــچ کــامــی جــان از بــدن بــرایــد


گــویــند ذکــر خــیرش در خــیل عشــقبازان
هــر جــا کــه نــام حــافــظ در انــجمن بــرایــد


یــادش گــرامــی بــاد‎

[Tavarish]

هرگز نمیرد آن که دلش زنده شد به عشـق
ثـبـت اسـت بر جریده عالـم دوام ما

الان یه فال زدم به نیت خودمو خودت



ساقی بیار باده که ماه صیام رفت
درده قدح که موسم ناموس و نام رفت
وقت عزیز رفت بیا تا قضا کنیم
عمری که بی حضور صراحی و جام رفت
مستم کن آن چنان که ندانم ز بیخودی
در عرصه خیال که آمد کدام رفت
بر بوی آن که جرعه جامت به ما رسد
در مصطبه دعای تو هر صبح و شام رفت
دل را که مرده بود حیاتی به جان رسید
تا بویی از نسیم می‌اش در مشام رفت
زاهد غرور داشت سلامت نبرد راه
رند از ره نیاز به دارالسلام رفت
نقد دلی که بود مرا صرف باده شد
قلب سیاه بود از آن در حرام رفت
در تاب توبه چند توان سوخت همچو عود
می ده که عمر در سر سودای خام رفت
دیگر مکن نصیحت حافظ که ره نیافت
گمگشته‌ای که باده نابش به کام رفت


گرامی باد نام و یاد لسان الغیب با ذکر صلوات

[رضوانه]

روز بزرگداشت حافظ که 20 مهر است همیشه مصادف است با روز تولد من . وای چه سعادتی!
شاخه نبات من کجایی؟؟
تولدم را باحافظ شروع میکنم

هر که شد محرم دل در حرم یار بماند
وانکه این کار ندانست در انکار بماند
اگر از پرده برون شد دل من عیب نکن
شکر ایزد که در پرده ی پندار بماند

[1228]

20 مــهر روز بــزرگــداشــت حــافــظ گــرامــی بــاد

یوسف گمگشته باز آید به کنعان غم مخور

کلبه احزان شود روزی گلستان غم مخور

ای دل غمدیده حالت به شود دل بدمکن

وین سر شوریده باز آید به سامان غم مخور

دور گردون گر دو روزی بر مراد ما نرفت

دائما یکسان نباشد حال دوران غم مخور

گربهار عمر باشد باز بر تخت چمن

چترگل درسر کشی ای مرغ خوشخوان غم مخور

هان مشو نومید چون واقف نه ای از سر غیب

باشد اندر پرده بازی های پنهان غم مخور

ای دل ار سیل فنا بنیاد هستی بر کند

چون تو را نوح است کشتیبان ز طوفان غم مخور

دربیابان گر به شوق کعبه خواهی زد قدم

سرزنش ها گر کند خار مغیلان غم مخور

گر چه منزل بس خطرناک است و مقصد بس بعید

هیچ راهی نیست کان را نیست پایان غم مخور

حال ما در فرقت جانان و ابرام رقیب

جمله می داند خدای حال گردان غم مخور

حافظا در کنج فقر و خلوت شبهای تار

تا بود وردت دعا و درس قرآن غم مخور‎‏‎

[montazer65]

یادش گرامی باد

دلا بسوز که سوز تو کارها بکند
نیاز نیم شبی دفع صد بلا بکند
عتاب یار پری چهره عاشقانه بکش
که یک کرشمه تلافی صد جفا بکند
ز ملک تا ملکوتش حجاب بردارند
هر آن که خدمت جام جهان نما بکند
طبیب عشق مسیحادم است و مشفق لیک
چو درد در تو نبیند که را دوا بکند
تو با خدای خود انداز کار و دل خوش دار
که رحم اگر نکند مدعی خدا بکند
ز بخت خفته ملولم بود که بیداری
به وقت فاتحه صبح یک دعا بکند
بسوخت حافظ و بویی به زلف یار نبرد
مگر دلالت این دولتش صبا بکند

[ROSE]

الایاایهاالساقی ادرکاسا و نادلها
که عشق آسان نموداول ولی افتادمشکلها
ببوی نافه کاخرصبازان طره بگشاید
زتاب جعدمشکینش چه خون افتاده دردلها
مرادرمنزل جانان چه امن عیش چون هردم
جرس فریادمیداردکه بربندیدمحملها
بمی سجاده رنگین کن گرت پیرمغان گوید
که سالک بیخبرنبود ز راه و رسم منزلها
شب تاریک و بیم موج و گردابی چنین هایل
کجادانندحال ماسبکباران ساحلها
همه کارم زخودکامی به بدنامی کشیدآخر
نهان کی ماندآن رازی کزو سازندمحفلها
حضوری گرهمی خواهی ازو غایب مشو حافظ
متی ماتلق من تهوی دع الدنیا و اهملها
نام و یادش گرامی

[sarv]

من عاشق حافظم

و به جرات میتونم بگم یه دور کامل دیوان حافظ رو خوندم
خیلی دوست دارم و داشتم ابیات حافظ رو حفظ کنم اما متاسفانه فرصت نشده

اینقد ابیاتش واسم جذابه که الان هنگ کردم کدوم غزلش رو واستون بذارم

فال گرفتم این اومد:
http://www.1doost.com/hafez/195.htm


اینجا میتونین فال بگیرید به همراه خوندن متن غزل
فال حافظ

[habibi]

[/color] لسان الغیب حافظ شیرازی

خــــرم آن روز کـــــز ایـــن منـــزل ویــــران بـــــروم
راحت جان طلبـــــم و از پــــی جـــانان بــــروم
گـــر چــه دانم کــه بــه جایی نبـرد راه غریب
مـن به بوی ســـر آن زلف پریشان بـــروم
دلــم از وحشت زندان سکـندر بگـــرفت
رخت بربندم و تا ملک سلیمان بروم
چون صبا با تن بیمار و دل بـی‌طاقت
بـــه هـــــواداری آن سرو خرامان بـــروم
در ره او چــــو قلـم گـــر به سرم باید رفت
بـا دل زخـــم کـــش و دیـــده گــــریان بــروم
نـــذر کـــردم گــــر از این غـــم به درآیــم روزی
تا در میکـــده شـــادان و غــــزل خــــوان بـــــروم

[رویای پاک]

حافظ وظیفه ی تو دعا گفتن است و بس

در بند آن مباش که نشیند یا شنید